De rol van de tuinbouw

Planten opkweken is al 20.000 jaar een proces van vallen en opstaan. Het is een proces dat aanwezigheid en jaarrond verzorging vergt, waardoor nomadische jagers en verzamelaars langer op één plek moesten, en konden, blijven. Reizigers namen groentenzaden mee om ze te telen rondom de steden om de bewoners te voeden. Delen van de stad werden vrijgemaakt voor tuinbouw, veehouderij en landbouw. Met andere woorden: de grond werd vrijgemaakt om de stad te voeden met verse producten. Dat noemen we ook wel heel chique Metropolitan Farming. Zo was het Westland oorspronkelijk bedoelt om de omringende steden Den Haag, Delft en Rotterdam te voeden. 

Als mensen aan tuinbouw denken, gaat het al gauw over "tomaje plukke" en "vuile klauwuh" krijgen. Is ook wel een beetje zo (en daar zijn we trots op), maar men beseft zich soms niet hoe de sector oplossingen biedt rondom verschillende maatschappelijke thema's zoals duurzame groentenproductie en gezondheid. Het vervuilende imago maakt een ommekeer en tegenwoordig wordt de Nederlandse tuinbouw internationaal geroemd vanwege het sterk innoverende vermogen. Met als resultaat: grootschalige, maar duurzame en gezonde voedselproductie voor de mens en planeet.